Bloeien voor Hem!

Afgelopen week kregen we een vraag mee naar huis via de preek: Denk je dat God verschillend beloont?
Het antwoord is in de Bijbel te vinden: Ja, God beloont onze werken en daar zit inderdaad verschil in. (1) Maar eerlijk gezegd, vind ik het antwoord op deze vraag helemaal niet zo interessant! Als we straks bij de HERE zijn, denk je toch niet dat we ons er druk om maken dat de één een andere beloning krijgt dan de ander? Als je eindelijk bent waar je hoort, als je gevonden hebt waar je je hele leven naar zocht, als er geen rots meer op je pad ligt en geen gat meer in je hart zit, (zie de blogs hieronder!) dan maak je je echt niet druk om het feit dat God verschillende manieren van belonen heeft. (2) Het is aan God om te belonen. (3) Maar aan ons hier op dit moment om aan elkaar duidelijk te maken dat wat we hier doen belangrijk is voor Hem! (4)

Daarom het volgende verhaal:

Er was eens een arme vrouw. Ze moest elke dag kilometers lopen om aan water te komen. Daarvoor gebruikte ze 2 stenen kruiken. De ene kruik deed precies waar hij voor gemaakt was. Hij had precies de goede vorm en een stevig handvat. Hij was waterdicht en daarbij ook nog eens heel sierlijk. De kruik was trots op zichzelf.

  

De andere kruik schaamde zich... Hij was lelijk. Hij was onhandig te dragen omdat het handvat afgebroken was, en daarbij kwam ook nog dat er een grote barst in de kruik zat. Deze kruik voelde zich minder waardig! Elke dag voelde hij dat ie tekort schoot. Doordat het handvat kapot was, kon de vrouw hem niet goed vasthouden en schudde hij steeds bij het lopen heen en weer waardoor er water uit de kruik klotste. Daar kwam bij dat hij, door de grote barst aan de zijkant, langzaam leegliep, zodat als de vrouw thuis was, door al het geschud en de barst, ze nog maar de helft van het getapte water in de kruik had zitten. De kruik had verdriet en hoopte dat iemand hem kon maken, dat zijn barst gerepareerd kon worden en dat er weer een handvat aan gezet kon worden. Maar de vrouw zei: Waarom huil je? Je bent goed zoals je bent! Je doet zoveel voor me! Dat snapte de kruik niet. Waarop de vrouw zei: Kijk volgende keer onder het lopen eens achterom! Heb je wel gezien hoeveel schitterende bloemen er bloeien juist aan jouw kant van de weg?

Als jij vandaag een bloem ziet, denk er dan aan, dat wat je doet voor God niet tevergeefs is! (5) Ook al denk jij dat je faalt, ook al denk jij dat je minder kunt dan een ander, ook al zie jij soms het nut er niet van in...

God wil ook door jou Zijn wereld tot bloei laten komen. Hij heeft een plan met ieder van ons! (6) En dat ziet er soms een heel stuk fleuriger uit dan dat jij denkt! Doe je ogen open en vertrouw op Hem! (7) Hij zet je in bloei! (8)




(1) 1 Cor. 3:8
(2) Openb. 3:21
(3) Matth.20
(4) Galaten 6:1-10
(5) 1 Cor. 15:58
(6) Joh. 15:16
(7) Openb. 3:18
(8) Galaten 5:22

Heb jij ook een gat in je hart?

Heb jij dat ook, dat je zoveel hebt en dat je toch elke dag het idee hebt dat je iets mist?

Dat je het gevoel hebt dat je iets kwijt bent?

Dat komt omdat God nu niet hier onder ons woont, zoals het oorspronkelijk de bedoeling was.

Daardoor zijn we allemaal op zoek naar liefde, aandacht, respect, waardering, enz.

Maar de WARE liefde kunnen we hier op aarde niet vinden!

Want dat is God…..

Als we straks bij Hem in één Huis wonen, hoeven we niet meer verder te zoeken.

Dan mogen we daar allemaal onze intrek nemen in één van de kamers die Hij voor ons leeg heeft staan.

Dan zullen we in volmaakte liefde als Broers en Zussen met elkaar omgaan….

Maar zover is het nu nog niet.

Doordat God niet bij ons woont blijven wij Hem elke dag missen en daardoor hebben we allemaal een gat in ons hart!

Dat is niet erg, dat wordt straks wel gevuld door God.

Maar we zijn geneigd om dat nu alvast zelf op te gaan vullen.

We zoeken het bijvoorbeeld in een volmaakte relatie….

Het is natuurlijjk fijn als je verkering mag hebben, gaaf als je getrouwd bent.

Super om je leven te mogen delen met een maatje die van je houdt.

Maar een volmaakte relatie is hier op aarde niet!

Dus loop niet bij elkaar weg als het niet meer volmaakt is, want dat is het namelijk nooit geweest!

Je kunt ook het gat in je hart proberen te vullen met: vertier, drank, seks, computer spelletjes, muziek, feestjes, internet, enz….

Allemaal dingen waar je best van mag genieten, maar je kunt er het gat in je hart niet mee dichten.

We zoeken en we zoeken… en dat zoeken verbiedt God nou juist in het 1e gebod!

Hij zegt: 'Zoek het niet langer in allerlei aardse zaken!
Ik ben de enige Die het gat in je hart kan genezen...'

Geef je hart dus aan Hem!

Dan is ook deze belofte uit Ezechiel 36 voor jou:

Ik zal jullie reinigen van alles wat onrein is, van al jullie afgoden. Ik zal jullie een nieuw hart en een nieuwe geest geven, ik zal je versteende hart uit je lichaam halen en je er een levend hart voor in de plaats geven. Ik zal jullie mijn geest geven en zorgen dat jullie volgens mijn wetten leven en mijn regels in acht nemen. Jullie zullen mijn volk zijn en jullie zullen beseffen dat ik de HEER ben.

Hoe sterk ben jij geworden in 2010?

Een man had een groot probleem. Niet zomaar een steentje, waar je even overheen kunt stappen..... Nee, het was een heel rotsblok. Hij vroeg aan God: "HERE wilt U dat rotsblok uit mijn leven verwijderen?" God deed dat niet, maar gaf aan de man de opdracht om zelf tegen het rotsblok aan te gaan duwen.
Hij was gehoorzaam en duwde, en duwde, en duwde.... Elke morgen bad hij om kracht om verder te kunnen duwen. Het was een strijd... elke dag weer. Jaren achter elkaar!
Waarom hielp God hem dan niet? Hij bad toch elke dag? En God had Hem zelf deze opdracht gegeven: "Je mag niet om het rotsblok heen lopen..." Dat zou de makkelijkste weg geweest zijn. Er omheen! Nee.... hij moest er tegen aanduwen! Maar het rotsblok ging geen millimeter opzij!
Hij huilde en smeekte: 'God ik wil het wel volhouden, ik wil U wel gehoorzamen, maar het lukt me niet, ziet U dat dan niet? Het gaat echt niet!'
Jaren en nog eens jaren gingen voorbij, maar nog lag het rotsblok waar hij lag aan het begin van zijn strijd. Hij vroeg voor de zoveelste keer aan God: "Waarom HEER?" En God gaf eindelijk antwoord....
"Mijn lieve kind je hebt het goed gedaan! Ik had je namelijk niet gevraagd om dat rotsblok verder te krijgen, dat doe ik wel voor je.... " En God tilde het rotsblok op en legde het weg....
'Maar HERE, waarom moest ik hier dan al die jaren tegen aan blijven duwen? U pakt het op en het is weg, waarom moet ik dan zoveel strijd leveren? Ik was er bijna omheen gelopen en dat was niet wat U wilde.
Ik was U bijna ongehoorzaam geworden omdat ik het niet meer zag zitten om nog langer te moeten duwen.
Waarom heeft U dit niet veel eerder voor me gedaan, waarom zat ik in zo'n uitzichtsloze situatie en liet u mij maar duwen zonder een millimeter resultaat?'
God gaf hem dit antwoord:'Dat liet ik je doen om twee redenen: Je ziet nu in dat je het zelf echt niet kunt en dat je mij nodig hebt! En de 2e reden is dat je er onnoemelijk sterk door geworden bent en nu heel veel aan kunt in je verdere leven!'

God roept ons op om te geloven, te gehoorzamen en te blijven vertrouwen. Daar word je sterk van!

á Dieu, ga met God, dan ga je goed....Ook in 2011!

Annet